Ludo geplaatst op Aug 13, 2013 0:28 AM

Lieve Nancy, Wonderen bestaan niet. Dacht ik. Mijn vrouw was ten gevolge van een vervelende aandoening er mentaal heel erg slecht aan toe. Zo erg dat er aan het ergste gedacht moest worden. Zat al maanden in een diepe depressie. De werking van allerlei medicijnen was amper op te merken. De nood was zeer hoog op het moment dat ik van jouw bestaan hoorde. Hoorde van je gave. Hoorde over je aanpak. Hoorde over je formidabele resultaten. Kon niet langer wachten onze nood via een email bij je te klagen. Vroeg je mijn vrouw te helpen. Vroeg je of je me mijn vrouw wilde teruggeven. Amper enkele dagen had je al tijd voor mijn vrouw. Merkte van meet af aan dat je een bijzondere lieve vrouw was. Begaan was met het lot van mijn vrouw en mij. Dat doet goed! Laat niemand twijfelen aan mijn woorden als ik schrijf dat er meteen een verandering kwam. En met meteen bedoel ik meteen! Een verbetering. Merkte aanvankelijk dat er weer een klein beetje rust in haar leven was gekomen. Naarmate de tijd en de bezoeken aan jou vorderden verbeterde haar toestand met reuze sprongen. Die vervelende aandoening is er nog. Maar de kwaliteit van het leven is aanmerkelijk verbeterd. Haar energie neemt weer toe. Kan weer genieten van een markt te bezoeken. Heeft weer plezier aan een bezoek aan de kapster. Aan de schoonheidsspecialiste. Heeft weer plezier aan kleding uitzoeken. Heeft weer plezier in een vakantie. Ze lééft! Kortom Nancy: je hebt me mijn vrouw teruggegeven. Wonderlijk! Vanzelfsprekend complimenten voor je meer als succesvolle aanpak, voor het gebruiken van je wonderlijke gave. Toch zijn complimenten hoe gemeend ze ook zijn in dit geval aan de schrale kant. Dankbaarheid is het juiste woord. Dankbaarheid van mijn vrouw en mij aan jou.